“Papaz Her Zaman Pilav Yemez”

5 Nisan günkü köşemde “En İyi Savunma Hücumdur” diye başlık atmıştım.

O yazıda kentimizi Futbol Süper Ligi’nde temsil eden FTA Antalyaspor’un ve Aytemiz Alanyaspor’un son dönemdeki başarılı sonuçlarına değinmiş, ancak bu maçlarda skoru ele alınca, her iki takımımızın hocalarının da, hücum oyuncusu çıkartıp, yerine savunma oyuncusu alma alışkanlığından ve bunun risklerinden bahsetmiştim.

16 Nisan Cumartesi günü Alanya’da kentimizin derbi müsabakası oynandı. Müsabakayı Fraport TAV Antalyaspor 3-1 kazandı.

Bu sonuçla FTA Antalyaspor yenilmezlik serisini 11 maça, arka arkaya galibiyet sayısını da 6 maça çıkarttı.

Değerli genç antrenörümüz Nuri Şahin’i kutluyor, doğru yolda emin adımlarla ilerlediğini görmekten, bir spor insanı olarak çok mutlu olduğumu belirtmek istiyorum.

Ancak bu maçta da maçın bitmesine 20-25 dakika gibi spor adına uzun bir zaman varken, sahada çok güzel işler yapan ve ayaklarına gelen topları ön sahaya başarı ile taşıyan kanat ve merkez hücumcularını çıkartıp, yerine savunmayı beşlemeye hatta altılamaya yönelik oyuncuları aldı.

Ne gerek vardı bu değişikliklere? Gencecik oyunculardı sahadan aldığı ve göründüğü kadarıyla yorgunluk ya da sakatlık falan da söz konusu değildi.

Savunma hattını beşledikten sonra topu ön sahaya götürmekte çok zorlanan bir Antalyaspor gördük.

İki kelime de Gökdeniz Bayrakdar kardeşime… Gencecik, geleceği parlak bir sporcusun değerli kardeşim. İki de güzel gol attın. Maçın genelindeki mücadeleni de takdir ettim. Ancak maçın son 10 dakikası ve 5 dakikalık uzatma periyodunda bencil davranışın yüzünden takımın farkı dörde hatta beşe çıkartma şansını kaybetti.

Topu ayağına aldığında lütfen kafanı kaldır ve hocanızın mutlaka size anlattığına ve çalıştırdığına inandığım, hücum kulvarlarına yapılan koşuları izle. Kafan yerde topu önüne alıp gidersen, hangi arkadaşının hücum kulvarında seninle paralel hareket ettiğini, çapraz katları göremez, ezbere gider ve bir rakibi geçsen bile ikincisine yakalanırsın.

Bunu maçta yaşadın değil mi?

Tekrar hocamızın skoru alınca hemen başvurduğu savunmayı kalabalıklaştırma çabasına dönelim.

Aytemiz Alanyaspor golü ne zaman buldu? Savunmayı kalabalık hale getirip, 4-4-2 de oyuncuların başarı ile uyguladığı kademe ve yardımlaşma sistemi kaybolduktan sonra. 

Bu periyotta rakip kaç boş top daha buldu kalemize yakın bölgede? Biraz şanssızlık, biraz da beceriksizlikleri nedeniyle bu topları dağa taşa atmak yerine kalemize sokabilselerdi, bu maçın sonu FTA Antalyaspor için hüsran olur muydu?

Alanya’nın İtalyan hocası da maçın son periyodunda nedendir bilinmez, takımın dinamosu Efecan Karaca’yı oyundan aldı. Bu operasyondan sonra Turuncu Yeşiller başıboş hücumlar yaptılar ve kalabalıkta önlerine gelen topları da abuk sabuk harcadılar ve açıkçası Antalyaspor’un ekmeğine yağ sürdüler.

Yukarıda sorduğum soruları tahmin ederim FTA Antalyaspor’un genç hocası Nuri Şahin de kendine soracak ve maçı yeniden izledikten sonra bazı şeyleri değiştirme yolunda adımlar atacaktır.

Kendisiyle henüz tanışmadım. Ancak en kısa zamanda, Antalyaspor’un bir antrenmanını ziyaret ederek hocamızla tanışacak, burada yazdıklarımı kendisiyle yüz yüze tartışmak isteyeceğim.

Biz burada ahkâm kesiyoruz ama bir de bunları hocamızdan dinlememiz gerek. Belki işin içinde bizim bilmediğimiz taktik nüansları vardır.

Benim korkum, bu kadar başarılı giden bir takımımız var. Bu maçta olduğu gibi daha önce de kötü başlayıp, iyi bitirdik.

Ancak maçların uzatmalarla birlikte son 15-20 dakikalarını kâbus görerek yaşamak istemediğim için bu yazıları yazıyorum.

Çünkü unutmayalım “Papaz Her Zaman Pilav Yemez”…